«Τρέξε τρέξε οδηγέ, για να τους περάσουμε και θα σε κεράσουμε ένα κουραμπιέ». O Ματς-Όλα Νίλσον το ξέρει το τραγούδι καλύτερα από τον καθένα. Όχι ακριβώς αυτή την εκδοχή βέβαια, αλλά τη σουηδική βερσιόν με την οποία τον πειράζουν οι παίκτες της Τορνς όταν έρχονται από νίκη. Γιατί όταν έχεις χάσει και έχεις μπροστά σου 200χλμ διαδρομή στους σκοτεινούς επαρχιακούς δρόμους του σουηδικού νότου, δεν έχεις διάθεση να μουρμουρίσεις ούτε Madrugada.
“Τα πρώτα δυο, τρία χρόνια, το έβλεπα στεγνά σαν δουλειά”, εξομολογείται ο Ματς που οδηγεί για οκτώ και πλέον χρόνια το λεωφορείο της ομάδας της Τορνς στα “χωράφια” των μικρών κατηγοριών της Σουηδίας. Σιγά, σιγά όμως άρχισα να νοιώθω κι εγώ μέλος της ομάδας, να μοιράζομαι τα γινάτια τους και να λειτουργώ λίγο από όλα, σαν υπεύθυνος εκδρομής, ντιτζέι, ψυχολόγος, ακόμη και σαν βοηθός προπονητή.
Τα ταξίδια με την ομάδα έγιναν, μετά τον γιο μου, το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μου, δεν χάνω ούτε εντός έδρας αγώνα, είμαι εθελοντής όπως αρκετοί ακόμη – δεν πρόκειται για μια απλή δουλειά, είναι χαρά και διασκέδαση, όπως ακριβώς το λέει το τραγουδάκι: “ο οδηγός είναι πάντα χαρούμενος/ γιατί αν δεν είναι ευτυχισμένος/ τότε δεν είναι “Barnsånger”, ήτοι οδηγός λεωφορείου”… Τις δε καθημερινές, νοιώθει ευλογημένος, γιατί κάθε πρωί-μεσημέρι με το λεωφορείο του πηγαινοφέρνει στο σχολείο, παιδιά με ειδικές ανάγκες.
“Φέτος έχουμε μια εντελώς νέα ομάδα”, αλλά αν κρίνω από το τελευταίο φιλικό κόντρα στην ΙΦΚ Μάλμε (4-0, ενώ θα μπορούσαμε να τους βάλουμε πραγματικά όσα γκολ θέλαμε) το potential παραμένει μεγάλο”. Μπορεί στη Σουηδία απόψε να ολοκληρώνεται μόλις η πρώτη αγωνιστική της Γ΄Κατηγορίας, αλλά καλύτερο σκάουτερ για τη δυναμικότητα της νοεφώτιστης ΙΦΚ Μάλμε, δεν νομίζω ότι θα μπορούσαμε να βρούμε.
Και η αντίπαλος της η Ατβιτάμπεργκ, δεν είναι και αυτή νεοφώτιστη θα μου πείτε; Κατ’ αρχάς η Ατβιτάμπεργκ για τη Σουηδία είναι πολύ βαρειά φανέλα, με κραταιά ομάδα στην δεκαετία του ’70 (δύο πρωταθλήματα, δύο κύπελλα) που έπεσε και αυτή στην αφάνεια την τελευταία πενταετία, για να επανέλθει φέτος στην Γ΄Εθνική, με καλές προοπτικές για τους ειδικούς.
Και όταν λέμε ειδικούς, μιλάμε για τον καλύτερο, τον Πόντους Άντερσον που αρθρογραφεί περί της κατηγορίας στο επίσημο site της Γ’ Εθνικής, ή για να το κάνω ακόμη καλύτερο, την μεγαλύτερη και πιο αξιόπιστη database παικτών στον κόσμο, με εξαντλητικές λεπτομέρειες για 2,8 εκατομμύρια παίκτες από 2.200 ομάδες σε όλο τον κόσμο. Γιατί ο Πόντους έκανε το εξής θεϊκό.
Δηλώνοντας με παρρησία ότι ο ίδιος έχει καταγεγραμμένες πάνω από 3.400 εργατοώρες παιχνιδιού στο Football Manager, έτρεξε την προσομοίωση της επερχόμενης σεζόν στο Football Manager και στην φωτογραφία βλέπεις την τελική βαθμολογία που προέκυψε. Η Ατβιτάμπεργκ αναδείχθηκε η μεγάλη έκπληξη της σεζόν και “θα τερματίσει” 5η, αφού διεκδίκησε την άνοδο μέχρι την προτελευταία αγωνιστική νικώντας μεταξύ άλλων και την πρωταθλήτρια Τορνς. Η δε ΙΦΚ μπλέχτηκε στη μάχη του υποβιβασμού και βελτιώθηκε στο τέλος για να τερματίσει 10η. Τυχαίο; Δε νομίζω…
Πολλές φορές όταν σου καρφωθεί ένα σημείο, θαρρείς και ολόκληρο το σύμπαν συνωμοτεί για να το ντύσεις με ορθολογικό ρούχο. Η τελευταία λοιπόν και σημαδιακή φορά που βρέθηκαν αντιμέτωπες η ΙΦΚ Μάλμε με την Ατβιτάμπεργκ ήταν τον Ιούλιο του 2003, στα πλαίσια της Superettan (B’ Εθνική) όταν μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας η Ατβιτάμπεργκ κέρδισε και τα δύο παιχνίδια, με 3-2 εντός στο κουκλίστικο Κοπαρβάλεν και 0-3 εκτός. Και λέω σημαδιακή, γιατί στο εντός παιχνίδι του Κοπαρβάλεν, ένα ηλιόλουστο Κυριακάτικο απόγευμα με πολλές μπύρες, χοντ ντογκ και αναπάντεχες συζητήσεις με ντόπιους που φορούσαν στο γήπεδο φανέλες του Διαγόρα Ρόδου, ήταν παρών και ο υποφαινόμενος. Τυχαίο, δε νομίζω…
Προφανώς και αυτό δεν λέει για την αποψινή αναμέτρηση τίποτα περισσότερο από ότι λέει πχ για την μεθαυριανή κόντρα Διαγόρα-Εργοτέλη για την Superleague 2 Μου δίνει όμως το ερέθισμα να επιστρέψω στον οδηγό λεωφορείου της καρδιάς μας, τον Ματς-Όλα Νίλσον που όταν ρωτήθηκε, μετά από τόσα χιλιόμετρα στα γήπεδα, ποιος είναι ο αγαπημένος του προορισμός, δεν το σκέφτηκε ούτε στιγμή να απαντήσει το γραφικό Κοπαρβάλεν, με τις παλιές του ξύλινες εξέδρες που αντηχούν ακόμη το 3-0 στο Κύπελλο Πρωταθλητριών επί της Μπάγερν Μονάχου (!) και συγκεντρώνουν ακόμη και σήμερα του πιο φιλόξενους και γνήσιους θιασώτες του αθλήματος. Πες τα ρε Ματς!
Το κακό για τον Ματς είναι ότι το ταξίδι της Τορνς για το Ατβιτάμπεργκ αργεί απελπιστικά και είναι την τελευταία αγωνιστική στα τέλη Νοεμβρίου, όταν πια η νύχτα έχει αρχίσει να εναλλάσσεται με νύχτα και οι γλιστεροί δρόμοι συνθέτουν ένα δυστοπικό σκηνικό με τα χέρια σφιγμένα στο τιμόνι, που δεν χωράνε τραγουδάκια για ευτυχισμένους οδηγούς και κεράσματα κουραμπιέ. Κάτι πιο δυνατό και φευγάτο ίσως, για να αντέχουν τα μάτια να μένουν καρφωμένα στις άκρες του δρόμου και η παραμόρφωση της κιθάρας να βοηθάει την επαγρύπνηση του μυαλού: “Θεέ των Barnsånger τον καλό συγχώρεσε Ματς και δώστου εκεί που βρίσκεται λίγη απ’την άσπρη σκόνη (του κουραμπιέ). Να νανα να…
ΥΓ. Για το επικείμενο σημερινό διπλό της Ατβιτάμπεργκ επί της ΙΦΚ Μάλμε σε απόδοση 3,40 φαντάζομαι ότι μετά τα χιλιόμετρα που κατάπιαμε με τον Ματς και την ενδελεχή ανάλυση περί Football Manager, δεν θα σας έχει μείνει η παραμικρή αμφιβολία…
underdogville 